Strona o rycerzach

Rycerstwo to stan społeczny złożony z konnych wojowników istniejący w Europie w okresie średniowiecza. Warstwa ta wytworzyła swoisty styl życia, ceremoniał i etykę. W zamian za nadanie ziemskie przyjmowało obowiązek służby pod rozkazami seniora. W późnym średniowieczu przekształciło się w szlachtę. W większości państw europejskich tytuł rycerski stał się jednym z niższych tytułów szlacheckich, np. we Francji jako – chevalier, w Niemczech i Monarchii Austro-Węgierskiej – Ritter, w Wielkiej Brytanii – knight. W Polsce z uwagi na zasadę równości szlacheckiej rycerstwem tytułowano ogół szlachty, stosując też określenia kawaler. W Zachodniej Europie początki rycerstwa sięgają czasów wczesnego średniowieczna. Był to stan o ściśle określonych prawach i obowiązkach. Pierwotnie rycerzem być każdy konny wojownik, lecz od około XI wieku nazwę tę mógł nosić tylko wojownik pasowany na rycerza.

Pasowanie na rycerza

Do pasowania na rycerza mógł kandydować giermek zwykle po ukończeniu 21-ego roku życia, który służył u boku pasowanego rycerza od 15-tego roku życia. Po złożeniu dowodów męstwa oraz uzyskania odpowiedniego wykształcenia,pasowano giermka na rycerza. Rycerz do pasowania przygotowywał się przez spowiedź, a cała ceremonia odbywała się w trakcie mszy świętej, po której rycerz składał przysięgę wierności Kościołowi. Następnie otrzymywał pas rycerski i złote ostrogi.

Uzbrojenie rycerzy

  1. Hełm
  2. Obojczyk
  3. Naramiennik
  4. Opacha
  5. Napierśnik
  6. Nałokcica
  7. Fartuch
  8. Zarękawie
  9. Taszka
  10. Rękawica
  11. Nabiodrek
  12. Nakolannik
  13. Nagolennica
  14. Trzewik
Copyright (c) 2019 Karol Łacina